آب های زیرزمینی، آب های سطحی و آب های شور از مهمترین منابع آب هستند. آب های زیرزمینی: آب باران پس از عبور از میان خاک ها و سنگ ها به شکل چشمه، قنات یا چاه مورد استفاده قرار می گیرند. از منابع کل آب های شیرین حدود نود و شش درصد آب های زیرزمینی تخمین زده می شود. کشاورزی در مناطق خشک و نیمه خشک بیشترین برداشت از آب های زیرزمینی را دارد و بقیه آن صرف آشامیدن مردم در سراسرجهان می شود. معمولا مواد معلق و مواد آلی در این آب ها بسیار کم بوده ولی ممکن است دارای ذرات شن نیز باشند. به دلیل حل شدن مواد معدنی در آب ممکن است نمک های فراوانی در آن وجود داشته باشد. ریزجانوران معمولا در آب چاه های کم عمق زندگی می کنند. PH آب های زیرزمینی به طور معمول بین 9/7 تا 9/6 بوده و گاهی ممکن است حاوی کربن دیوکسید باشند. این آب ها در صورت داشتن یون های آهن یا منگنز در هنگام مجاورت با هوا اکسید شده و در آن ها ذرات زرد – قهوه ای رنگی پدید می آید.
